پایان ۱۰ سال خاطره فارغ از خوب و بد بودنش پایان این اثر که جای بحث و اختلاف نظر داره قطعا اتک یک شاهکار زیبا بود که تو خاطرات نه چندان بلند دنیای فیلم سریالم حک میشه نه به خاطر پایانش نه به خاطر یه فصل خاص نه به خاطر کاراکتر هاش بلکه به خاطر همه چیش با تک تک بالا و پایین ها ،با تک تک احساسات ، با تک تک صحنه های این ۴ فصل زندگی کردم با غم کاراکتر ها گریه کردم و با شادی هاشون شاد شدم با تک تک اون ها بزرگ شدم و زندگی کردم تو دیوار ها فارغ از هر پایانی فارغ از هر افت و خیزی که تو سریال بود قابل انکار هم نیست اتک برای دنیای بی نظیری ساخت که تجربشو تو کم تر اثری دیدم و بابت همه این چیزا این اثر قطعا برای من شاهکاری تکرار نشدنی هست که در حافظه نقش میبنده مرسی اتک بابت تمام این ده سال خاطره که برام ساختی

تد لاسو هم تموم شد فصل سوم فصل بدی نبود ولی به درخشش فصل اول نبود اصلی ترین ضعف سریال توی فصل سوم زیاده روی بیش از حد خودش تو بحث فرهنگ سازی علی الخصوص بحث همجنس گرایی فرهنگ سازی خوبه حالا کاری به موضوع ندارم ولی چقدر میشه گفت از 12 قسمت 2 الی 3 قسمت کاملا فدای این موضوع شده بودن حتی لیوان ترنت کریم هم فدا شده بود هر چند نمیشه منکر دخالت سیاست های هالیوود شد ولی این شدت از تاکید برای من آزار دهنده بود فارغ از موضوع ولی در کل سریال بی نظیری بود بهترین نکته قوت این سریال نه بازی درخسان بازیگران هستش در راس اون ها Jason Sudeikis نه کارگردانی بی نقص سریاله نه کمدی حال خوب کنش هست نه فیلمنامه قدرتمندش هست اون نقطه قوت همه این ها باهامه تد لاسو یه سبک زندگیه با تمام شخصیت ها همراه میشید همه احساسات رو میفهمید و با سریال زندگی می کنید این نقطه قوت اصلی این سریاله حتما پیشنهاد میشه یه تجربه ناب کمدی که فقط یه سریال برای خندیدن و وقت گذروندن نیست

خلاصه داستان رو میخونی فک میکنی باربی فیلسوفه نمیدونه دنیا از کجا اومده حالا فکرش درگیر شده از کجا آمده ام به کجا میروم :))))

تارانتینو هستی فارسی حرف میزنی ؟:))

حقیقتا لذت بردم یه تجربه ناب بود و به نظرم نگیم بالاتر از قسمت اول میتونم بگم در حد و اندازه قسمت اول بود گرافیک و جلوه ها داستان همچنان چشم نواز بود موسیقی مخاطب رو با خودش همراه میکرد نیمه دوم فیلم اوج داستان بود شاید نیمه اول کمی طولانی باشه ولی نیمه دوم انقدر داستان جذاب میشه که ادم خسته نمیشه خیلی خوب به جزئیات پرداخته شده بود و کاملا میشد ظرافت ها داستانی رو حس کرد احساسات به خوبی تو فیلم شکل میگرفت و منتقل میشد در مجموع اثر قابلی بود و واقعا لذت بردم فقط حیف نقطه اوج داستان تموم شد رفت برای قسمت بعدی بدون شک پیشنهاد میشه شک نکنید که لذت می برید

ممنون از شما شکیبا خانم بله حقیقتا درگیری ها زیاد شده کم وقت میکنم بیام سایت حتی الانم سبک شده ولی تموم نشده دلتنگ این فضا بودم ممنون به یاد بودید برام با ارزشه

به شدت مسیر سریال نزولی هستش تو فصل بعدی هم یکی از نقاط قوت سریال یعنی هنری کوبل نیست و با این داستان و خط داستانی ضعیف اینده خوبی در انتظار طرفداران نخواهد بود

اسپویل : . . . . . . * "کنجکاو باش، نه قضاوت‌کننده!" : در میانه بازی دارت بین تد و روپرت ، لسو برای توضیح اینکه کنجکاوی تاثیرگذارتر از گستاخی و قضاوت متحجرانه است، جمله‌‌ مشهور والت ویتمن را نقل می‌کند: «کنجکاو باش، نه قضاوت‌کننده». مثلا اگر روپرت یک کلام از لسو می‌پرسید: «زیاد دارت بازی کردی؟» می‌فهمید که لسو مهارت زیادی دارد. در ادامه آقای مربی با پرتاب دارت به وسط خال منظور خودش را می‌رساند.» در واقع این جمله به انسان این موضوع رو یاد آوری می کند که خیلی وقت بهتر است به جای قضاوت مغرورانه از روی ظاهر ، با کنجکاوی به دنبال رسیدن به اطلاعات از باطن افراد باشیم . * "بازیکن بد ( همگروهی بد ) را نیمکت نشین کن ( مدتی کنار بگذار )" : یکی از نکات رهبری تیم آن است که هر وقت که اعضای تیم سوءاستفاده‌گر و زیانبار شوند، حتی اگر بهترین عملکردها را داشته باشند هم باید تغییر کنند. البته چنین حرکتی بدون عواقب نخواهد بود. در سریال، تارت به تیم اصلی خود بازمی‌گردد اما اعضای تیم یاد گرفته‌اند که هیچ‌کس جایگزین‌ناپذیر نیست. * "اشتباه خود را بپذیرید و عذرخواهی کنید" : در طول سریال دیدیم که خانم ولتون متوجه اشتباه خودش در مورد نابودی تد و باشگاه می شود و از تد عذر خواهی می کند و تد نیز عذر خواهی او را می پذیرد و با همین عذر خواهی ساده مسیر این دو شخصیت کاملا در راستا همدیگر قرار می گیرد و نتایج خوبی به بار می آورد . ( قدرت عذر خواهی کردن و پذیرش آن ) * "مهربانی" : مهم ترین ویژگی در طول کل سریال و محور اصلی این سریال سر همین کلمه خلاصه می شود . مهربانی کاریست که تد آن را به بهترین شیوه ممکن انجام داد و توانست به عنوان یک رهبر با مهربانی انسجام تیم را تامین کنند . عنصری که بسیار ماندگار تر و تاثیر گذار تر از قدرت و ثروت و .... می تواند اعضا تیم را پشتیبان و متعهد قرار دهد . نمونه دیگر ، روی کنت (با بازی برت گلدستین) است . او بازیکن افسانه‌ای سرسخت و تندخو، یک روی باملاحظه و مهربان هم دارد که باعث محبوبیتش نزد همه شده است. از جمله جونز، خواهرزاده‌اش فیبی و چند خانم میانسال که گهگاه با او می‌نوشند و تلویزیون می‌بینند. * "دوست خوب" : شخصیت بیرد کسی است که همواره یار و یاور تد است و با اینکه شخصیت نسبتا مرموز و عجیبی است اما با همان رفتار ها و حرف های عجیبش تد را در مسیر استوار می سازد . بله ! این است معجزه دوست خوب . * "به سلامت روان خود اهمیت بدهید " : دیدیم که در طول سریال یک روانشناس خوب چطور توانست به تمام اعضا تیم کمک کنند و آنها یک سطح بالاتر ببرد . در واقع این سریال به خوبی نشان می دهد که حتی برای یک ورزشکار تنها سلامت جسمانی نیست که اهمیت دارد بلکه در کنار جسم ، روان سالم نیز بسیار پر اهمیت است و در واقع مکمل سلامتی جسمانی است ( به یاد آورید دنی چطور با کمک یک متخصص ( اهمیت تخصص گرایی ) به فوتبال برگشت ) . * "افراد همیشه آن چیزی که در ظاهر هستند ، نیستند" : دیدیم که تد چه قدر فردی شوخ طبع و جذاب از نظر روانی به نظر می رسید اما با در باطن خودش کسی بود که از درون در حال نابود شدن بود و این موضوع بیشتر از همه خودش رو نابود می کرد و شاید اگر دکتر شارون نبود تد نیز نمیتوانست زیر این همه فشار دوام آورد . * "دنیا پر از خوشی است فقط کافیه دنبال آن بود" : این نکته است که دنی روهاس به زیبایی با جمله همیشگی "فوتبال یعنی زندگی" به ما یاد آوری می کند .

درس هایی از سریال تد لاسو ( Ted Lasso ) ...................................................................................................................................... مقدمه : یکی از نکاتی در مورد بعضی سریال ها ، از جمله تد لاسو وجود داره درس هایی هستش که میشه در لابه لای رفتار ها و کار های کاراکتر ها ، از اون ها یاد گرفت و در زندگی به کار برد . سریال تد لاسو از اون دسته سریال ها است که توی هر اپیزود علاوه بر اینکه شما رو میخندونه ، میتونه کلی نکته و اندرز هم بهتون انتقال بده که ممکنه به خاطر فضای کمدی سریال متوجه اون ها نشید . هر چند که شاید این کار به ظاهر بچگانه و کم اهمیت به نظر برسد اما به شخصه معتقدم که این دست کارها هستند که باعث میشوند فیلم و سریال دیدن معنا دار باشند و مخاطب صرفا یک بیننده منفعل نباشد . **اگر دوستان نکات دیگری از سریال دریافتند خوشحال میشوم که توی این کار همکاری کنند و در پاسخ به این پیام ها نکات خودشان را مطرح کنند تا بیشتر متوجه عمق اندیشه های شخصیت های این سریال شویم .** در این سلسله پیام ها سعی داریم چند تا از نکاتی رو که این سریال به ما یاد میده بگیم و بیشتر متوجه عمق اندیشه های این سریال به ظاهر ساده بشیم : .............................................................................................................................................. متن زیر با تخلیص تصرف از تحریریه شنبه و س*ای*ت طرحواره انتخاب شده است * "ماهی قرمز باشید " : اولین درسی که تد لاسو در همان قسمت اول به ما می دهد این است که ماهی قرمز باشیم یعنی مانند ماهیی قرمز که حافظه ای 10 ثانیه ای دارد ، گذشته و شکست ها را فراموش کرده ، از جای خود دوباره بلند شده و فقط به آینده فکر کنیم . ( فراموشی گذشته و امید به آینده ) * " هرگز حرف ها را به خود نگیریم" : شاید خیلی ها باهامون در مسیر هدف مخالفت کنن اما یادمون باشه هیچ وقت نباید حرف های دیگران ما رو متوقف کنه . * " ایمان ( Bleive )" : تاکید اصلی این سریال و اون کاغذ دیواری زرد رنگ معروف در رختکن تیم فقط یه چیز را به مخاطب می آموزد آن هم کلمه ( باور ) است ، در واقع باور است که بر زندگی ما تأثیر می‌گذارد و ما را همان چیزی که هستیم تبدیل می‌کند. * " به کسانی که رهبری می‌کنید حقیقت را بگویید ( راستگویی )" :از همان ابتدا فیلم مبادی آداب بودن مربی لاسو آشکار است، رفتاری که از مردی که همیشه بسیار دوستانه است انتظار می‌رود. علیرغم ناراحتی‌اش، او همچنان جرات انجام گفتگوهای مهم را پیدا می‌کند، زیرا می‌داند که این گفتگوها باعث بهبود فرد و خدمت به فرهنگ‌سازی تیم خواهد شد. * " هیچ کس بزرگتر از تیم نیست" : در نهایت آن چیزی که مهم است تیم است و تمام افراد برای تیم باید تلاش کنند اگر قرار باشد کسی در مسیری قرار بگیرد که صرفا منفعت شخصی در آن مطرح است ( جیمی تارت ) باید با وی برخورد و رفتار او اصلاح شود . * " مثبت اندیش باشید" : هرگز نیمه پر لیوان را فراموش نکنید و سعی کنید با افکار مثبت هم به خودتان و هم به دیگران انرژی مثبت را منتقل کنید . * " طنز به کاهش تنش کمک می‌کند" : تزریق شوخ طبعی در یک محیط پرفشار در زمان مناسب بسیار حائز اهمیت است، که به کاهش تنش کمک می‌کند و به بازیکنان یادآوری می‌کند که استراحت کنند و از کارشان لذت ببرند. * " گاهی اوقات باید جدی بود" : درست است که شوخ طبعی خیلی وقت ها راهگشا است اما نباید فراموش شود که زیاده روی در این موضع فرد را ضعیف نشان می دهد پس لازم است در بعضی موارد رفتار یک رهبر جدی و ترسناک به نظر برسد . ( برخورد با جیمی تارت ) * " از تغییر فرار نکنیم" : ما نباید از تغییر بترسیم. ما باید جنبه مثبت آن را ببینیم و سعی کنیم راه حلی بهتر از قبل پیدا کنیم، که لاسو در این مهارت مسلط است.

انیمه خیلی خوبی بود ریتم داستان بالا بود به طوری که مخاطب هیچ قسمتی احساس خستگی نمیکنه داستان هیچ وقت از سوپرایز مخاطب دست بر نمیداره و مخاطب باید انتظار هر چیزی رو داشته باشه . پردازش شخصیت ها تا حدود خیلی زیادی برای من قابل قبوله و میشه توی این 12 قسمت رشد شخصیت های اصلی داشتان رو دید . ( هر چند که این رشد برای شخصیت دنجی یا پاور ، مثل این میمونه که یه بچه 2 ساله بزرگ شده باشه و به سن 7 سالگی رسیده باشه پس انتظار یه رشد عمیق و تغییر نگرش عجیب رو برای این دو شخصیت نداشته باشید ) کمدی این انیمه یکی از دلنشین ترین چیز هایی بود که در طی این چند ماه دیدم و فوق العاده باهاش همراه شدم و خندیدم . فضای احساسی داستان هم از قسمت 7 به بعد اوج گرفت و زیبا شد . اکشن خونین هم از دیگر ویژگی های خوبه داستان است . در مجموع لذت بردم و حتما پیشنهاد میکنم .