کم نقص ترین فیلم تاریخ سینما از دید پالین کین منتقد مشهور سینما...

شاید شما بگویید کازابلانکا... اما برای بنده هیچ فیلمی تا بحال از In the Mood for Love پرداخت زیباتری از عشق نداشته... سکانس پایانی فیلم تا مدت ها در ذهنتان باقی میماند... موسیقی هم که، ما را به تعالی رساند... موفق باشید...

یه منتقد حرف جالبی درمورده این فیلم زده : 1.این فیلم بد است... یا 2.باقی فیلم های تاریخ سینما بد هستند...

امیدوارم فیلم های دیگه بلاتار کبیر بخصوص Satantango 1994(که از فیلم های موردعلاقه من هست) رو بذارن... بلاتار هم که دیگه نیاز به تعریف نداره...در کنار میکلوش یانچو و ایشتوان سابو به نظرم از بزرگترین کارگردان های مجارستان چه بسا تاریخ شرق اروپا هستند... موفق باشید...

کيست اين تارکوفسکي ؟؟ پيامبر قاب و نما در سينما از ديدگاه من... اگر فيلماي تارکوفسکي رو با چشماتون ببينيد چيزي ازش نميفهميد و فقط چند تصوير متحرک ميبينيد...اما اگر با روح معنويتون فيلماش رو نگاه کنيد...تبريک ميگم...شما وارد دنياي تارکوفسکي شديد... و در اينجا برترين فيلمهايي که از تارکوفسکي بزرگ رو ديدم به ترتيب خدمتتون معرفي ميکنم اميدوارم که مفيد باشه : 1.Nostalgia 2.Stalker 3.The Mirror 4.Andrei Rublev 5. Ivan's childhood 6.The Killers... (فيلم کوتاه) 7.The Steamroller and the Violin ...(فيلم کوتاه) 8.The Sacrifice 9.Solaris 10.I Am Twenty ... (کمي ميتونست کوتاه تر باشه اما باز هم روح نواز بود) موفق باشيد...

برترین فیلم در ژانر جنگی که تا به حال دیدم.... حتی بهتر از saving private ryan ، Apocalypse Now ، The Pianist ، The Human Condition... همه ی این هایی که گفتم شاهکار بودن... اما Paths of Glory برام مفهوم و بیان متفاوتی داشت...چه از لحاظ روایی چه از لحاظ رسالت اصل سینما...

بازی کیدمن و کروز مثال زدنیست...( با اینکه از بازیشون در همه جا زیاد تعریف میشه اما بنظرم از معدود بازی های خوبشون بود در این فیلم) کارگردانی هم که نیاز به تعریف نداره... موسیقی فیلم دیوانه کننده هست ... والس شماره 2 اثر "دمیتری شوستاکوویچ" ، که بنظرم از آخرین نوابغ موسیقی کلاسیک بود... سکانس مورد علاقم سکانس معروف توی خیابان هست که مرد توی خیابان بدنبال تام کروز هست...اما طوری برداشت میشه که انگار دنبال "ماست"(تماشاگر)...نمود تلقین درست بیان شده...دوربین هر لحظه از جانب یک شخصیت گرفته میشه که شات های کاملا درست و فوق العاده ای هست( کوبریک است دیگر)...سپس تام کروز به یکی دکه روزنامه فروشی میرسد...در یک نما هم مرد،هم تام کروز و هم "دکه روزنامه" (که ارجاعی به یک پناهگاه سیار برای تام کروز هست) دیده میشوند...سپس "جاسلین پوک"(آهنگساز فیلم) ، تنها با یک نت پیانو... "ما" ( تماشاگر) را به اوج اضطراب و ترس در سکانس میرساند...صدایی که تضادی برای "سکوت" ( نمود واقعی ترس در تمام فیلم های هارور) بوجود می آید، اما بر موافق جریان تضاد خود حرکت میکند! جالب است... و سپس مرد آرام آرام از خیابان میگذرد و به نزدیک ترین فاصله ای میرسد که تا بحال او را نسبت به کروز دیده ایم...کروز به "مرد پشت پیشخوان دکه" ( نماد فرشته نجات) نگاه میکند و سپس به آن "مرد"( نماد فرشته مرگ) نگاه میکند...سپس مرد میرود و این سکانس فووق العاده به پایان میرسد... موفق باشید...

سلطان پل نیومن با آن تاثیرگذاری اش در دنیای بازیگری فقط همین یک جایزه را از مراسم کثیف اسکار گرفت... پیشنهاد میکنم سخنرانی شنیدنی اش رو پس از کسب این جایزه بخوانید... خیالتان راحت سلطان، با این بچه بازی های خوار و خفیف اسکار نه تنها ازتون چیزی کم نمیشه...بلکه تا ابد در یاد سینما دوستان باقی خواهی ماند... موفق باشید...

همان طور که دیگر "سریالی" بهتر از Breaking Bad در مورد مواد مخدر نخواهد آمد... دیگر "فیلمی" بهتر از Requiem for a Dream شاهکار آرنوفسکی در مورد مواد مخدر نخواهد آمد... موفق باشید...

دوبله ای بسی قوی و حرفه ای ... کلاس درس بازیگری است این فیلم ...برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول و مکمل زن و همینطور بهترین بازیگر نقش مکمل مرد... جالبتر آنکه با توجه به اینکه براندو بنظرم بهترین بازی در فیلم را داشت اما اسکار نگرفت ( واقعا خنده دار است این اسکار )... کافیست به هنرنمایی براندو در سکانس میز شام نگاه کنید... موفق باشید...