برای تخمه شکستن خوبه، البته اگه نوجوون باشید :)) حتی نسبت به قسمت قبلیش، ضعیف وارد عمل می‌شه، چه برسه بخوایم با نسخۀ کلاسیکش مقایسه کنیم.

خدا بیامرزدت دیزنی بزرگ، خوب شد رفتی و ندیدی کمپانی دوست داشتنیت به چه روزی افتاده

این فیلم در مورد جنگ حرف نمیزنه، جنگ رو بهتون نشون می‌ده! داستانش تا حدودی خطی و عادیه، اما مناسب فرم کلی فیلمه و خب باید یادمون باشه که بر اساس یک داستان واقعیه. مطمئنم گیمرها هم از این فیلم لذت می‌برن

چقدر شلوغ، چقدر بی نظم... دوست داشتنی نبود. یاد دوران اوج استاروارز بخیر

جزو ضعیف‌ترین کارهای پیکسار بود. ازش انتظار کوکو و آپ و نمو رو نداشته باشید

مقوا :| مارگو رابی تنها نکتۀ مثبت فیلمه که بازهم از تمامی پتانسیلش استفاده نمی‌شه. داستان هم که فیلم هی ادعا داره بگه خیلی قوی و پیچیده‌ست ولی نگران نباشید. اگه از همین الان شروع کنید تا دو ماه دیگه یه فیلمنامۀ خام نوشتید که ده‌ها بار قوی‌تره.

وقتی اسم نیکلسون توی یه فیلم قرار گرفته، بدونید توی این فیلم قراره شاهد یک جنون واقعی باشید. چون غیر از اون حاضر نمیشه اصلا فیلمی بازی کنه. در کل فیلم زیاد از کلمات f دار استفاده می‌کنید :)) غافلگیریش به شدت زیاده.

برد پیت بار دیگه ثابت می‌کنه تنها چیزی که داره، جذابیت نیست و واقعا بازیگر قابلیه. مورگان فریمن هم که... تد بزرگ می‌گه: «من دوست دارم یه تخت از جنس صدای تو داشته باشم.» :))) فینچر هم استاد ساختن فیلم‌هاییه که توانایی فراموش کردنش رو ندارید. موقع دیدن فیلم، بارها حس می‌کنید کل ماجرا رو فهمیدین، اما همیشه فرضیاتتون اشتباه از آب در میاد و داستان همچنان چیزهای بیشتری در چنته داره

فیلم شاهکاره؟ نه فیلم خوبیه؟ شاید با دیدنش حس بدی پیدا می‌کنم؟ قطعا چرا باید فیلم رو دید؟ چون مجبورتون می‌کنه فکر کنید. فکر کنید. فکر کنید. هشدار: این فیلم دارای صحنه‌های تهوع آور زیادیه. حداقل لطفی که می‌تونید به خودتون بکنید اینه که سه ساعت قبل و بعد از غذا، سراغ دیدنش نرید.

فیلمی نبود که بتونم دوستش داشته باشم و بخوام دوباره ببینمش. شاید حتی بشه گفت تا حدودی اورریتد بود؟ چیزی که بیشتر از همه من رو اذیت می‌کرد، شخصیت اصلی بود که اصلا نتونستم باش ارتباط بر قرار کنم.