بازیگرانش خیلی خوب انتخاب شده بودند و زوج جان سینا و آلیسون خیلی خوب بود . یعنی اگر من جای کارگردان بودم صحنه های اکشن رو کلا حذف میکردم به جاش روی یک رابطه سه ضلعی جان سینا و آلیسون و اون دیکتاتوره البته با چاشنی کمدی کار میکردم . یعنی این سه تا بازیگر خوب باهم جفت و جور شده بودند و داستان فیلم میتونست خیلی خفن تر و بهتر باشه .

واقعا معرکه بود ، من که لذت بردم ، به قول دوستی این ژاپنیها اصلا آدم نیستند فرازمینی اند . این انیمه هم علی رغم تخیلات بی انتها و هیجان دیوانه کننده اش ، آموزنده هم بود و در کمال تعجب وسط اون همه اتفاق درس زندگی هم میده ، به عبارتی فقط سرگرم کننده محض نیست و محتوای عمیقی هم داره ، البته این انیمه درصد خشونتش یکم زیاده ، مراقب باشید بچه ها نبینند .

سریال متوسط رو به پایینی بود ، داستان به شدت کلیشه ای و تکراریه مظلومیت زنان در برابر مردان ستمگر و هوسران که تا به حال هزار تا فیلم و سریال این مدلی ساخته شده ، فقط تو این سریال مردان خیلی زیادی سنگدل و بیرحم هستند که یکم روند سریال غیرمنطقی شده و رگه هایی از فمنیست رو میشه دید ، هم چنین توی این سریال به نظرم اتاق گریم از همه بیشتر زحمت کشیده ، یعنی فرض کنید اگر یک نفر از بلندی سقوط کرده باشه ، صورت له شده طرف رو در سکانس های مختلف و با جزییات کامل می تونید ببینید ( از همین نظر برای قبل رفتن به پزشکی قانونی خوب پیش زمینه ایه ) که اینقدر این صحنه ها منزجرکننده است که دیگه به معماهای آبکی سریال فکر نمی کنید ، دلیل امتیاز بالاشم مشخص نیست شاید کشورهای اسپانیایی زبان آمریکای جنوبی از این سریال خوششون آمده و امتیاز بالا دادند ولی به نظرم نهایت 5 براش مناسب تر هست .

سریال فوق العاده ای بود ، هم به شدت هیجان داشت ، هم احساسی بود ، هم فلسفی بود ، هم ساختار محکمی داشت ، اول و آخرش خوب جمع شد با اینکه پیچیدگی زیادی داشت ، فقط وسط های سریال یک مقداری هندی بازی شد که از مدار منطق خارج شد مثلا برای کشتن طرف ، یک هواپیما رو منفجر کردن ولی بازم طرف نمرد در حالی که راه های ساده تری هم برای اینکار بود ، اینجور تخیلات اغراق شده مثل یک زائده روی سطح صاف خودنمایی میکنه که به نظرم پاشنه آشیل سریال های کره ای هست که البته خیلی کم تر شده و اگر کلا رفع بشه بدون شک سریال های کره ای بی رقیب میشوند .

یک فیلم خاص با سبک خاص برای مخاطب خاص ، اگر برای دو ساعت فراموش کردن مشکلات و سرگرمی می خواهید این فیلم رو نگاه کنید پیشنهاد نمیشه ، مثلا وقتی میخواهید تو ماشین آهنگ گوش کنید هیچ وقت سمفونی چهارم بتهوون رو پخش نمیکنید با اینکه شاید اون آهنگ یک شاهکار باشه ولی عامه پسند نیست ، این فیلم هم برای ما معمولیها ساخته نشده چون باهاش ارتباط نمیگیریم ، هر چند من با زیرنویس انگلیسی و حوصله فراوان ، سکانس به سکانس رفتم جلو ، ولی شاید هنوز برای من این سبک فیلم ها زوده که کامل بتونم درکش کنم . در کل یک حالت جشنواره ای داره یا مثل اون فیلم های خاص قدیمی ایتالیایی .

فوق العاده بود . تیزی شمشیر سامورایی رو با گوشت و پوست به خوبی احساس خواهید کرد . همه قسمت هاش خوب بود ولی به نظر من قسمت پنجمش دیوانه کننده بود . یعنی قشنگ روح و روانتون رو با چنگ و دندون برای ساعتی میکشه بیرون و باهاش بازی میکنه . روی این قسمت به اندازه یک فیلم سینمایی پرمحتوا کار شده بود و در پایان اصلا این سریال رو با خانواده یا جلوی بچه ها نبینید . خیلی مثبت هیجده هستش .

چند تا سکانس خیلی خنده دار داره که احتمالا توی فضای اینستا یا یوتیوب دیدید . بقیه فیلمش هم خیلی سطحی و بی مزه هست . در کل جالب نبود .

اصل جنس ،، فوق العاده ،، یک دنیا خاطره ،، یک ایده ناب حتی برای سینمای امروز ،، حس هیجان و ترس ،، نوستالژی خاص ،، یکی از بهترین فیلم های آرنولد

حاجی ناموسا چرا نقش اصلی اینجوری صحبت میکرد ، فکر کرده هر چی تن صداش رو گرفته تر بگیره شخصیتش پخته تر میشه ، اینجور کاراکتر خوراک فیلم های وسترن کمدی هستش ، داستان سریال هم خوبه ولی اگه میخواهید نسخه بهتری از این مدل سریال ببینید پیشنهاد میکنم سریال from رو ببینید ، درسته که ایده from از همین سریال درست شده ولی انگار اونجا داستان به بلوغ رسیده و یک سر و گردن از این سریال بالاتره

در یک کلام نفس گیر ، در تمام طول سریال فضای توام با ترس و دلهره وجود داره ولی هر قسمت فقط چند سکانس ترسناک داره ولی همون تک سکانس ها جوری آدم رو تکون میده که مو به تن آدم سیخ میشه ، هم چنین حالت معمایی سریال از یک طرف دیگر باعث جذابیت بیشتر سریال شده و هیجان و معما و ترس به شکل استادانه ای با هم ترکیب شده ، این که از هر کدوم در هر قسمت چقدر باشه باعث شده دست پخت نهایی فوق العاده خفن و عالی باشه