یک ویژگی خاص تو آثار هیچکاک هست که شاید تا حدی مدیون دوره‌ای هست که اون توش زندگی می‌کرده. فضاها و جو حاکم که فیلمنامه رو روی دور دیالوگ میندازه و آدم از پاس کاری‌های کلامی بازیگرها و میمیک‌های چهره‌ها فوق‌العاده لذت می‌بره. هیچکاک آسمون به رسیمون نمی‌بافه و غرق اکشن‌های کارآگاهی هم نمیشه، یعنی فضا و دوره هیچکاک بهش این اجازه رو نمیده که خیلی همچی رو صرف اکشن‌های ویژه کنه؛ زحمت همچی روی فیلمنامه و بازیگراست و هیچکاک هم اونقدر همچی رو بهم خوب وصل میکنه که همچی رو هم چفت میشه و چرخ دنده فیلم روان و… مشاهده بیشتر »

عالی.. لطفاً آثار کلاسیک سینمایی بیشتری قرار دهید